Na današnji dan, 6. maja 1941. godine rođena je jedna od najvećih legendi bh. fudbala, Ivica Osim.
Popularni “Švabo” rođen je u sarajevskom naselju Hrasno, a odrastao je u radničkoj porodici. Otac mu je bio bravar u željeznici i povremeno svirao harmoniku, dok mu je majka bila domaćica i aktivistica u Crvenom križu, za šta je dobila Šestoaprilsku nagradu grada Sarajeva.
Osnovnu školu završio je u sarajevskom naselju Hrasno, nakon čega upisuje gimnaziju. U srednjoj školi bio je jedan od najboljih matematičara zbog čega je oslobođen mature, te nakon završetka upisuje matematički fakultet u Sarajevu. Već na prvom ispitu studija matematike, dobija ocjenu devet, i mnogi tvrde da bi, da se opredijelio za nastavak studija umjesto za fudbal, vjerovatno stigao i do nekog univerzitetskog zvanja.
Fudbalska (igračka) karijera
Fudbalsku karijeru, Osim je počeo 1954. godine, u omladinskom pogonu FK Željezničar iz Sarajeva. Za prvi tim debitovao je 1959. godine, na utakmici protiv NK Proletera iz Osijeka. Zbog izvanredne tehnike, sjajnog vođenja lopte, efektnog driblinga i dobrog šuta, dobio je nadimak Strauß sa Grbavice i brzo postao miljenik publike.
Osim je u Željezničaru proveo devet godina, nakon čega je prešao u holandski FC “Zwolle”. Međutim zbog povrede koljena, tamo se zadržao samo tri mjeseca, pa se vratio u Željezničar. 1970. godine odlazi u francuski RC Strasbourg, gdje ostaje naredne dvije sezone gdje, u 58 utakmica postiže 16 golova. 1972. godine prelazi u CS Sedan, gdje ostaje naredne tri sezone, da bi zatim otišao u FC Valenciennes, nakon čega se vraća u RC Strasbourg, gdje završava igračku karijeru.
Što se tiče reprezentativne karijere, Osim je u periodu od 1962. do 1963. godine bio član mlade U21 reprezentacije Jugoslavije, za koju je odigrao tri utakmice.
Za A reprezentaciju postigao je osam golova u 16 utakmica. Također, Osim je bio i na Olimpijskim igrama, 1964. godine u Japanu, kada je u pet odigranih utakmica postigao 4 gola.
Jedan je od rijetkih fudbalera koji se može pohvaliti da je igrao finale Evropskog prvenstva. Bilo je to 1968. godine, kada je Jugoslavija, u ponovljenoj utakmici, izgubila od reprezentacije Italije, rezultatom 2:0. Posljednju utakmicu Osim je za reprezentaciju odigrao 30. aprila 1969. godine, protiv reprezentacije Španije u Barseloni, u kvalifikacijama za Svjetsko prvenstvo, koje se odigralo u Meksiku 1970. godine.
Trenerska karijera
Nakon završene igračke karijere, Osim je postaje trener FK “Željezničar”, 1978. godine. Na toj poziciji zadržao se osam godina, u toku kojih je dva puta postao vice-prvak Jugoslavije, nastupio u finalu “Kupa Maršala Tita”, te igrao u polufinalu Kupa UEFA, 1986. godine, protiv mađarskog FK Videotona.
Radi se o utakmici koja se i danas prepričava, ne samo u BiH, nego i šire. Sam kraj pomenute utakmice bio je jedan od najtežih sportskih trenutaka u historiji FK Željezničara i u trenerskoj karijeri Ivice Osima.
Na ljetnim Olimpijskim igrama 1984. godine u Los Angelesu, bio je asistent Ivanu Toplaku, tadašnjem selektoru Olimpijske fudbalske reprezentacije Jugoslavije koja je osvojila bronzanu medalju. 1986. godine popularni “Švabo” postaje selektor reprezentacije Jugoslavije (na čijoj klupi je 2 godine ranije bio asistent Ivanu Toplaku, kada je Jugoslavija osvojila bronzu na OI u Los Angelesu) sa kojom debituje 29. oktobra 1986. godine u Splitu, protiv reprezentacije Turske, pobjedom od 4:0.
Godine 1990. na Svjetskom prvenstvu u Italiji, Osim je vodio reprezentaciju Jugoslavije do četvrfinala, gdje na penale biva poražena od reprezentacije Argentine. 1992. godine, Jugoslavija se, također pod vodstvom Osima kvalifikovala i na Evropsko prvenstvo, međutim zbog početka sukoba u Jugoslaviji, reprezentacija je diskvalifikovana sa prvenstva.
Od 1991. do 1992. godine paralelno sa reprezentacijom Jugoslavije vodi beogradski FK Partizan sa kojim 1992. godine osvaja “Kup Jugoslavije”. 1992. godine preuzima grčki Panathinaikos FC, gdje ostaje sve do 1994. godine i osvaja dva puta “Grčki Kup”, jedan “Grčki Super Kup”, a bio je i vice-prvak Grčke lige, sa jednim bodom manje od prvoplasiranog AEK-a. U julu 1994. godine, preuzima austrijski SK Sturm iz Graza.
U toku narednih osam godina (1994-2002.) sa SK Sturmom dva puta osvaja Austrijsku ligu, jednom “Austrijski Kup”, dva puta “Austrijski Super Kup”, te igra Ligu Prvaka od 1998. do 2000. godine. U Januaru 2009. godine prglašen je za “trenera stoljeća”, na svečanosti povodom stogodišnjice postojanja kluba.
U periodu od 2003. do 2006. godine bio je i trener japanskog JEF Uniteda, sa kojim 2005. godine osvaja “Japanski Kup”. Bio je to prvi pehar u historiji kluba. Na mjesto svog pomoćnika dovodi sina Amara Osima, koji kasnije preuzima klub, nakon što je Ivica Osim promoviran kao selektor reprezentacije Japana, 21. jula 2006. godine.
16. novembra 2007. godine, dok je bio selektor reprezentacije Japana, Osim je doživio moždani udar u svom apartmanu u Tokiju, za vrijeme gledanja utakmice engleske Premier Lige. Nakon udara bio je u komi do 3. decembra 2007. godine, a nakon buđenja iz kome prvo što je upitao suprugu Asimu bilo je “Kako je prošla utakmica?” (koja se odvijala u trenutku nesreće).
Za vrijeme svog boravka u Japanu, stekao je veliku popularnost. 2005. godine u Japanu je objavljena i knjiga pod nazivom “Riječi Osima”, u kojoj su bili napisani citati Ivice Osima. Knjiga je prodata u više od 400.000 primjeraka, a bila je i bestseller u Japanu.
Kratak period obavljao je funkciju predsjednika Komiteta za normalizaciju F/NSBiH.
Izvor: Historija.ba