Na današnji dan, 2. juna 1969. godine Aerodrom Sarajevo-Ilidža, kako se tada zvanično nazivao, svečano je otvoren za civilni zračni promet.
Zračni putnički promet na ovim prostorima počinje još pred Drugi svjetski rat. 1930. godine otvara se linija Beograd – Sarajevo – Podgorica. U upotrebi su manji putnički avioni, a u tom periodu koristi se vojni aerodrom u Rajlovcu. Po završetku Drugog svjetskog rata, od 1947. godine, ponovo se uspostavlja redovni civilni zračni saobračaj prema Sarajevu, linijama između Sarajeva, Beograda i Zagreba. Kada se počinje koristiti aerodrom u Butmiru.
Zbog potreba i uvođenja u eksploataciju novih tipova mlaznih aviona, koji su zahtijevali čvrste betonske podloge manevarskih površina, krenulo se u realizaciju ideje o gradnji novog sarajevskog aerodroma. Poslije dugogodišnjih analiza i ispitivanja pozicije budućeg aerodroma, odlučeno je da bude lociran u Sarajevskom polju, u neposrednoj blizini postojećeg travnatog aerodroma Butmir. Sama gradnja počela je krajem 1965. i trajala je nešto više od tri godine. Izgrađena je potrebna aerodromska infrastruktura: pista, rulne staze, platforma, skromna terminalna i upravna zgrada. Kontrolni toranj bio je također u sklopu aerodromske zgrade.
Otvaranje novog međunarodnog aerodroma u Sarajevu značilo je i da se otvaraju novi putevi i mogućnosti za razvoj civilnog zrakoplovstva. Promet putnika i zrakoplova u ovom se razdoblju povećavao postepeno tokom svake godine, ali je Sarajevski aerodrom i dalje imao ulogu aerodroma koji je osiguravao putnike aerodromima u Beogradu i Zagrebu.
Kandidiranjem Sarajeva za Zimske olimpijske igre 1984. (ZOI ’84), javlja se potreba za proširenjem osnovnih kapaciteta Aerodroma: produženje postojeće piste, izgradnja nove paralelne rulne staze, novog terminala i objekta Službe kontrole letenja s novim kontrolnim tornjem.
Izvor: Historija.ba