Osim što nosi titulu najsjevernijeg naseljenog grada na svijetu, norveški grad Longyearbyen, koji se nalazi na Svalbardu, poseban je po još nečemu.
Naime, u njemu niko nije umro već punih 69 godina, jer je umiranje zakonom zabranjeno.
Čak i ako ste cijeli život proveli u njemu, ako vam se dogodi da obolite i bolest je u terminalnoj fazi, moraćete da odete sa ostrva i da smrt dočekate na nekom drugom mjestu. Ako se, ipak, nekako dogodi da iznenada umrete, vaše tijelo će biti hitno spremljeno i nećete biti sahranjeni na ostrvu.
Ako mislite da je ovo zaista bizaran zakon, u pravu ste, ali iza njega stoji veoma bitan razlog zaštita ostalih stanovnika.
Davne 1950. godine otkriveno je da se tijela koja su sahranjena na gradskom groblju ne raspadaju, zbog toga što je tlo stalno smrznuto, a kao rezultat toga virusi u leševima mogu da prežive i postoji rizik od budućih zaraza.
Iako ovo zvuči kao scenario za horor film, nešto slično se dogodilo na sjeveru Sibira, gdje je došlo do epidemije antraksa 2016. godine. Tom prilikom su se uzrokom zaraze smatrala tijela divljih životinja koja su se nalazila u smrznutom tlu, koje se prilikom naglog porasta temperature otopilo. Tada je jedna osoba umrla, a još 90 je završilo u bolnici.
Također, otkriveno je da se virus španskog gripa još uveijk nalazi u tijelima ljudi koji su umrli početkom vijeka, a posljednja osoba zaražena tom bolešću u ovom norveškom gradu umrla je 1917. godine.
Naselje je na popisu stanovništva iz 2015. godine imalo 2.144 stanovnika, a na ostrvu vlada arktička klima sa ljetnjim temperaturama od tri do sedam stepeni Celzijusa, a zimi temperatura pada do minus 13 stepeni Celzijusa.
Polarna noć traje 111 dana od kraja oktobra pa sve do marta vlada potpuni mrak.