Izet Nanić, koji je rođen 4. oktobra 1965. godine, je bosanskohercegovački vojnik i šehid poznat kao komandant 505. Bužimske brigade V korpusa Armije RBiH.
Čak četiri godine se borio za slobodu Republike Bosne i Hercegovine i njenih građana. Izet Nanić je rođen u Bužimu, od majke Rasime i oca Ibrahima kao drugi od sedam sinova. Osnovnu školu je završio u Bužimu sa odličnim uspjehom, a srednju vojnu (opštu) školu završio je u Zagrebu 1984. godine.
Po završetku srednje škole upisuje Vojnu akademiju u Beogradu (smijer RV PVO) gdje provodi dvije godine (1984-1986) te jednu godinu u Sarajevu, da bi Vojnu akademiju završio u Zagrebu 1987.godine. Svoje službovanje u bivšoj JNA, kao poručnik RV PVO, provodi u Kragujevcu da bi nakon četiri godine rada prozreo je namjere velikosrpske politike i napustio već kompromitiranu JNA početkom 1992. godine.
Nakon napuštanja JNA dolazi sa porodicom u rodni Bužim, gdje uzima aktivno učešće u organizaciji odbrane i formiranju prvih vojnih jedinica. Formirao je ŠTO, a 01. augusta 1992. godine, postavljen je na dužnost komandanta ŠTO Bužim.
Osnivač je 105. Bužimske udarne krajiške brigade koja je formirana 15. augusta 1992. godine (kasnije 105. BUMB – 505. Viteška mtbr).
Brigadu je vodio uspješno kroz brojne bitke i brilijantne pobjede, te su izgradili specifičnu brigadu sa prepoznatljivim i jedinstvenim načinom ratovanja. Formirao je specijalne jedinice (ČSN-BSN «Hamza» i DIV «Gazije» koje kroz brojne bitke izrastaju u najbolje jedinice 5.korpusa i Armije BiH).
Izet Nanić je pao kao šehid u borbi za slobodu Republike Bosne i Hercegovine i njenih naroda od agresije SR Jugoslavije, Republike Hrvatske i njihovih lokalnih najamnika kao secesionističkog pokreta Abdića. Bužimljani i Krajišnici su njemu i bratu Nevzetu podigli spomenik u njihovoj rodnoj Nanića Dolini blizu Bužima.