Nakon žestokih uličnih borbi, austrougarske snage su 19.08.1878. ušle u Sarajevo i uspostavile svoju upravu.
Radi odbrane grada Sarajeva, pokretu otpora pristupili su mnogi ugledni građani Sarajeva i oko 5.000 dobrovoljaca, i nekoliko topova. Bili su odlučni da brane grad do kraja.
Napad austrougarskih trupa na Sarajevo izvršen je 19. augusta ujutro, a general Filipović je znatan dio svojih snaga rasporedio u obuhvatni manevar preko brda koja dominiraju Sarajevom, a glavninu je uputio od Ilidže prema središtu grada.
Bitka za Sarajevo trajala je oko šest sati. Bočne trupe su brzo savladale branioce na visovima i uključile se u napad na grad, tukući ga snažnom artiljerijskom vatrom iz 52 topa.
Glavnina snaga naišla je na žestok otpor branilaca u zapadnom dijelu grada, ali ih je uspjela potisnuti prema središtu. Tu se vodila borba za svaku ulicu i svaku kuću, a u borbama su učestovovale mnoge žene, pa i djeca.
Poslije podne, branioci su bili primorani da se pred nadmoćnim austrougarskim snagama povuku prema Romaniji. Prema zvaničnim podacima austrougarskog Generalštaba, u bici za Sarajevo austrougarske trupe su imale 370 mrtvih i ranjenih. Tačan broj gubitaka branilaca Sarajeva se ne zna, ali se računa da je bilo oko 350 mrtvih i 1.500 ranjenih, prenosi Historija.ba.
Nakon zauzimanja grada austrougarske jedinice su hvatale i slale u zarobljeništvo građane koje su našle po ulicama, a naročito muslimane.
Tako je uhvaćeno oko 600 osoba, koje su 24. augusta upućene u Olomuc u Moravskoj.
General Filipović odmah je zaveo i prijeki ratni sud, koji je osudio na smrt 9 Sarajlija, među njima vješanjem, u narodu omiljenog, Muhameda Hadžijamakovića.
Vijesti o masovnim pokretima i oružanim pripremama muslimana u Bosanskoj krajini i zapadnoj Bosni su natjerali austrougarski Generalštab da pojača snage i mobiliše štabove 3.,4. i 5. armijskog korpusa, 13., 14., 31. i 33. divizije i 14. konjičke brigade.
Od tih jedinica obrazovana je II armija, koja se sastojala od 159 pješadijskih bataljona, 30 konjičkih eskadrona sa 300 topova, 30.000 zaprežnih kola i 110.000 konja sa ukupno 6.280 oficira i 262.353 vojnika.