U periodu 1850. – 1870. godine Turska carevina nastojala je koliko-toliko da popravi glavne puteve u BiH, a posebno puteve Sarajevo-Mostar-Metković, Nevesinje-Dubrovnik, te put Sarajevo-Bosanski Brod.
Kada je u Bosnu došao Veliki vezir Omer Paša Latas i pošao u pohod na pobunjene bosanske begove, na bosanskim putevima izvršene su značajne popravke i rekonstrukcije.
18. marta 1869. godine donesen je i Prvi zakon o drumovima u Bosni i Hercegovini, a on je odredio kategorizaciju puteva na slijedeći način:
1. državna cesta-širina 9 m;
2. zemaljska cesta-širina 7 m;
3. sreski put-širina 5,5 m;
4. opštinski put-širina 3 m
Još neke odredbe iz tog zakona:
- maksimalan uspon mogao je biti 6 stepeni;
- podloga na državnim cestama morala je biti od kamena;
- uz cestu na državnim putevima morali su se izgraditi odvodni kanali
I na takvim putevima plaćala se putarina, a tarife su bile slijedeće:
- iz Dubrovnika za Sarajevo plaćalo se za jedan konjski tovar (ljeti) 4 forinte i 30 novčića,a zimi 6 forinti i 5 novčića;
- iz Livna za Sarajevo jedan konjski tovar koštao je 8 forinti i 35 novčića;
- iz Novog Pazara do Sarajeva konjski tovar koštao je 6 forinti i 12 novčića (zimi),a ljeti 4 forinte i 10 novčića