Mahala Ajas begovog mesdžida se spominje prvi put u popisu iz 1489. godine, a historičari su mišljenja da je ova mahala još starija i da je podignuta čak petnaestak godina ranije, oko 1474. godine.
Mahalu je krasila prelijepa džamija sa kamenom munarom u čijoj blizini se nalazio Ajas begov hamam, a uz njega, pretpostavlja se i Ajas pašin dvor.
I hamam i dvor su imali pitku i čistu vodu koja se mogla natočiti na džamijskoj česmi, ali i na mahalskoj česmi koja je bila na kraju mahale, negdje u blizini današnjeg Doma armije. U ovoj mahali formirana je sabljarska čaršija i kolonija dubrovačkih bazerdžana.
I džamija i česma su potpuno uništene u požaru iz 1878. godine, koji je zahvatio ovo područje. Ajas pašin mesdžid je preživio požar, ali je već iste godine pretvoren u vojno skladište.
Potpuno je uništen i zapaljen i 1897. godine. Hamam, a vjerovatno i dvor, izgorjeli su u pohodu na Sarajevo Eugena Savojskog koji je 1679. godine zapalio i gotovo potpuno uništio grad na Miljacki.
Na mjestu spaljenje džamije Josip Vancaš izradi skice Ajas pašinog dvora, čije otvorenje je uslijedilo 1889. godine.
Kasnije je ovo prelijepo zdanje preimenovano u Grand hotel Central. Iza renovirane fasade Ajas-pašinog dvora, poznatijeg kao hotel Central, ostadoše skrivene priče i istine o bosanskim sandžak bezima, sarajevskim vakifima, arhitektima i stradanjima.
Hotel je sagrađen uz saglasnost i sredstvima vakufa koji ga dade u najam. Ovo je jedan od prva tri moderna hotela u Sarajevu.