Istraživači su ispitali da li “ekstremna osjećanja” izazvana horor filmovima mogu da budu dobra za naše mentalno zdravlje sada kada je svaki dan ispunjen negativnim emocijama zbog koronavirusa.
U svojoj knjizi Dreadful Pleasures, teoretičar pop kulture i povremeni plagijator Džejms B. Tvičel, osvrnuo se kako na porijeklo horor žanra, tako i na neobjašnjivu privlačnost osjećaja straha
“Savremena dela veštačkog horora nastala su kao posledica otkrića kasnog osamnaestog veka da izazivanjem ekstremnih osećanja uživanja u strahu, pisana reč i ilustracija mogu pobuditi i iskoristiti snažna osećanja duboko u ljudskom duhu”, napisao je on.
Nekoliko vijekova kasnije, grupa istraživača iz Sjedinjenih Država i Danske dovela je u pitanje da li bi “ekstremni osećaji” podstaknuti užasima mogli biti od koristi za naše mentalno zdravlje, sada kada je svaki dan bukvalno horor. Za svoju studiju, koja je nedavno objavljena u časopisu “Personality and Individual Differences” (Ličnost i individualne razlike) i koju je finansirao Istraživački program za medije, komunikaciju i društvo na Školi komunikacije i kulture Univerziteta u Arhusu – regrutovali su 310 učesnika i postavili im niz pitanja o vrstama filmova i TV emisija koje su im se svidjele, o tome da li su gledali filmove povezane sa pandemijom i pitali koliko se slažu ili ne slažu sa 13 pitanja o njihovom emocionalnom stanju (“Bila sam depresivnija nego obično“) i načinu razmišljanja ( “Osjećam se pozitivno prema budućnosti“) tokom prvih dana pandemije.
“Iako većina ljudi gleda horor filmove sa namerom da se zabave, a ne da nauče nešto, strašne priče pružaju brojne prilike da se nešto nauči“, napisali su. “Fikcija omogućava publici da istraži zamišljenu verziju svijeta uz nikakav rizik. Kroz fikciju ljudi mogu naučiti kako da pobjegnu od opasnih ljudi, kreću se u novim društvenim situacijama i uvježbavaju svoje veštine ‘čitanja’ drugih i regulacije sopstvenih emocija.”
Saznali su da ljubitelji horor filmova, kao i ljudi koji su se ‘češće bavili zastrašujućim izmišljenim fenomenima’ doživljavaju niži nivo psihološkog stresa tokom pandemije od onih koji preferiraju druge žanrove.
“Jedan od razloga zbog kojih upotreba horora može biti u korelaciji sa manje psihološkog stresa je taj što horor fantastika omogućava svojoj publici da vježba suočavanje sa negativnim emocijama u sigurnom okruženju“, zaključili su. “Iskustvo negativnih emocija u sigurnom okruženju, na primjer tokom horor filma, moglo bi da pomogne pojedincima da usavrše strategije za suočavanje sa strahom i smirenije suočavanje sa situacijama koje izazivaju strah u stvarnom životu.“
Pored toga što su se fokusirali na horor filmove, istraživači su u jednu kategoriju koju su nazvali “prepper” kombinovali četiri vrste filma (invazija vanzemaljaca, apokaliptični, postapokaliptični i zombi). Ispitanici koji su pokazali da najviše uživaju u tim filmovima bili su bolje mentalno pripremljeni za pandemiju i doživjeli “manje negativnih poremećaja” u svom životu.
Vodeći autor Koltan Skrivner, doktorski kandidat na Odjeljenju za uporedni ljudski razvoj na Univerzitetu u Čikagu, rekao je za da morbidno znatiželjni ovo vrijeme mogu smatrati pozitivnim jer, na primjer, uče o pandemijama ili kako utječu na svet.
“To naravno ne znači da uživaju u pandemiji, jednostavno, oni da mogu da pronađu nešto zanimljivo u njoj, čak i ako je grozno”, rekao je, prenosi vice.rs .