Danas se obilježava 28. godišnjica smrti Srđana Aleksića, hrabrog mladića koji je u centru Trebinja stradao braneći prijatelja Bošnjaka Alena Glavovića i hrabrim činom postao sinonim humanosti.
Srđan Aleksić preminuo je na današnji dan u trebinjskoj bolnici 1993. godine od posljedica udaraca zadobijenih šest dana ranije u centru grada od grupe pripadnika tadašnje Vojske Republike Srpske, dok je branio prijatelja Alena Glavovića.
Grupa pripadnika Vojske Republike Srpske je 21. januara 1993. godine legitimisala stanovništvo na pijaci u Trebinju. Nakon što su ustanovili da je jedan od legitimisanih Alen Glavović pripadnici VRS su krenuli u napad. Srđan je priskočio u pomoć svom sugrađaninu Alenu, a četvorica vojnika su kundacima pušaka isprebijali Srđana.
Od zadobijenih povreda Srđan je pao u komu i preminuo 27. januara 1993. godine. Srđanov otac je u čitulji napisao “Umro je vršeći svoju ljudsku dušnost”.
Alen Glavović danas živi u Švedskoj, oženjen je i ima dvoje djece, a svake godine posjeti Trebinje, Srđanov grob i njegovog oca.
Srđanu Aleksiću je posthumno dodijeljena Povelja Helsinškog komiteta za ljudska prava u Bosni i Hercegovini.
Jedna ulica u Sarajevu je petnaest godina nakon Srđanove smrti nazvana “ulica Srđana Aleksića”. U obrazloženju je navedeno: “Bez ljudi kao što je Srđan Aleksić i njihovih herojskih djela, čovjek bi izgubio nadu u ljudskost, a bez nje naš život ne bi imao smisla”.
Prolaz u Zmaj-Jovinoj ulici u Novom Sadu u Srbiji, nazvan je po Srđanu i tu je postavljena spomen-ploča, kao i u Pančevu.
U spomen na njegov herojski pothvat ustanovljena je i novinarska nagrada za profesionalno izvještavanje o marginaliziranim i ranjivim grupama.