Prije tačno 59 godina počela je izgradnja Berlinskog zida, barijera dugačka oko 160 km koja je razdvajala Zapadni od Istočnog Berlina i okolnog teritorija Njemačke Demokratske Republike.
Sagradila ga je istočnonjemačka vlast, koja ga je nazivala “Antifašističkim obrambenim zidom”, a svrha mu je bila onemogućiti migracije stanovnika iz Istočne u Zapadnu Njemačku.
Izravni dodir istočnonjemačkog i zapadnonjemačkog državnog područja u Berlinu ostavljao je stanovništvu mogućnost da migrira na Zapad: od 1945. do 1961. godine je tako napustilo Njemačku Demokratsku Republiku ukupno 3,5 miliona stanovnika – oko 20% ukupne populacije te države.
Zid je bio dugačak oko 160 kilometara, a smatrao se linijom smrti, budući da su čuvari, odnosno vojnici, imali ovlast pucati na civile koji su željeli pobjeći.
U razdoblju od 1961. do 1989. godine istočnonjemački graničari su usmrtili barem 138 osoba koje su pokušavale pobjeći preko Zida. Uspješnih bjegunaca preko Zida zabilježeno je 5.075, od toga 574 iz redova vojnika čiji je zadatak bio da čuvaju Berlinski zid.
Zid je više puta nadograđivan i proširivan, a srušen je 9. novembra 1989. godine. Njegovim rušenjem simbolično je počelo i rušenje istočnog bloka.