Znamo šta je pasivno pušenje, odnosno, “sekundarno pušenje” – kada osoba udiše duhanski dim u prostoriji gdje se puši. Ali, postoji i “dim iz treće ruke” – oni polutanti koji se talože iz dima cigareta na različite površine.
Nažalost, ovo zagađenje se može desiti i u sredinama koje su nepušačke, jer se ove zagađujuće čestice “zalijepe” za odjeću i kožu pušača, ali odatle prelaze i na zidove, tepihe, sjedala i druge površine. Zapravo, pušači mogu naštetiti okolini čak i onda kada ne zapale niti jednu cigaretu, prenosi Oslobođenje Portal.
Da bi shvatili kako se dim iz “treće ruke” može prenijeti u okruženje za nepušače, Drew Gentner sa Univerziteta Yale i njegove kolege mjerili su razinu širokog spektra plinova i čestica u jednom kinu u Mainzu u Njemačkoj u toku razdoblja od četiri dana. Kino je bilo nepušačko i u njemu zapravo niko nije zapalio cigaretu 15 godina.
Naučnici su u ovoj studiji, objavljenoj u Science Advancesu početkom marta ove godine, primijetili da su koncentracije 35 hlapljivih organskih spojeva povezanih s duhanom, uključujući i kancerogene tvari poput benzena, porasle na početku prikazivanja filmova.
Te koncentracije su varirale s obzirom na doba dana i gledanost filma. Emisije ovih tvari su bile manje prilikom prikazivanja filmova za porodicu, ali bile su mnogo veće tokom akcijskih filmova ograničenih na dob.
Jednostavno, ljudi koji puše su sa sobom unijeli i ove tvari na odjeći, kosi, koži, a porodični ljudi izgleda manje puše, zbog djece.
Te hlapljive tvari iz duhanskog dima su se akumulirale u kinima tokom dana. Ovo znači da bi ti spojevi morali postojati u drugim prostorima poput barova, prevoznih sredstava i drugdje.